De Nederlandse taal heeft een lichaamsdeel dat veel misère veroorzaakt: de maat. Deze ongrijpbare entiteit lijkt altijd net buiten bereik te zijn, waardoor het voor veel mensen een bron van frustratie is. Of we het nu hebben over kledingmaten, schoenmaten, bekerformaten of zelfs de snelheidslimiet op de snelweg, de maat lijkt altijd wel voor problemen te zorgen.
Laten we beginnen met kledingmaten. Iedereen die ooit kleding heeft gekocht in Nederland kan iets vertellen over de verwarring die gepaard gaat met het vinden van de juiste maat. Van het ene merk naar het andere overschakelen kan een wereld van verschil maken, waarbij een maat 38 bij het ene merk plotseling lijkt op een maat 42 bij een ander merk. Dit leidt tot urenlang passen en meten in pashokjes, en uiteindelijk tot het opgeven van het idee dat we ooit onze ideale maat zullen vinden.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over schoenmaten. Het lijkt wel alsof elke schoenenwinkel zijn eigen versie heeft van wat als “normale” maat wordt beschouwd. Een maat 40 bij de ene winkel kan te klein zijn bij een andere winkel, en vice versa. Dit maakt het vaak moeilijk om online schoenen te kopen, omdat je nooit zeker weet of de aangegeven maat daadwerkelijk past zoals het hoort. Het resultaat is dat we vaak urenlang op zoek zijn naar de perfecte schoenen, zonder ooit met een bevredigend paar naar huis te gaan.
Nog een lichaamsdeel dat veel misère veroorzaakt is de maat van bekers en glazen. Wanneer we een koffie bestellen, verwachten we meestal een standaardmaat te krijgen, maar dat is niet altijd het geval. Sommige koffietentjes serveren enorme bekers die nauwelijks in onze hand passen, terwijl andere juist kleine espresso’s serveren waar we nog steeds niet genoeg van krijgen. Hetzelfde geldt voor bierglazen; we hebben geen idee hoeveel we kunnen verwachten als we een biertje bestellen. Zelfs in een land waar bier zo belangrijk is, lijken we nog steeds te worstelen met een consistente bekermaat.
En laten we tot slot niet vergeten hoe de maat ons ook in de auto dwars zit. Hoewel Nederland bekend staat om haar georganiseerde verkeersregels, lijken de snelheidsbeperkingen vaak verwarrend te zijn. Vaak verandert de maximumsnelheid zonder enige waarschuwing, waardoor chauffeurs zich in een constante staat van onzekerheid bevinden. Dit kan leiden tot frustraties en onnodige boetes voor degenen die proberen zich gewoon aan de regels te houden.
Dus ja, de maatigheid in de Nederlandse taal zorgt vaak voor veel misère. Of het nu gaat om kledingmaten, schoenmaten, bekerformaten of snelheidslimieten, het lijkt wel alsof we nooit de juiste maat kunnen vinden. Misschien is het tijd dat we ons collectief inspannen om deze maatproblemen aan te pakken, zodat we eindelijk wat meer duidelijkheid en gemoedsrust kunnen vinden in ons dagelijks leven.